2 جوزا 1399- کابل، افغانستان؛ کمیته حکومتداری و مبارزه با فساد گروه کاری مشترک نهادهای مدنی نگران به حاشیهرانده شدن جامعه مدنی در امر مبارزه با کرونا است. درصورتیکه نقش جامعه مدنی تنها به نظارتِ سطحی در مبارزه با کووید 19 محدود شود، امکان افزایش فساد در این عرصه وجود دارد. کرونا در صورتی که با فساد گره بخورد منجر به معضل دوگانهای میشود که از طرفی جان مردم را تهدید و از طرف دیگر به چرخهی باطل فساد سرعت میبخشد.
آقای عبدالله احمدی، هماهنگ کننده گروه کاری مشترک نهادهای مدنی و عضو کمیته حکومتداری و مبارزه با فساد در این باره گفت: «برای مبارزه با پاندمی کرونا نیاز به همکاری و همیاری مشترک دولت و شهروندان است؛ اما این همکاری نباید تنها خلاصه به مبارزه با کرونا گردد؛ بلکه همکاری در مبارزه با کرونا و فسادی که در این برههی خطیر احتمال به وجود آمدن آن است را باید با هم به پیش برد.» وی افزود: «شهروندان و جامعه مدنی افغانستان حق دارند تا از پروسههای برنامه ریزی، تدارکاتی و عملیاتی مختلفی که برای مبارزه با کرونا صورت میگیرد نظارت و برای کاهش احتمالات فساد آلود ناشی از آن اقدامات مدنی نمایند. برای این امر باید با ایجاد پرتالی برای نشر اطلاعات به موقع، بازنگری در کمیتههای ولایتی و معرفی اعضای جامعه مدنی از طرف خود این گروه نه دولت، آماده ساختن زمینهی نظارت برای دیگر اعضا و نهادهای جامعه مدنی و مبارزه با اخبار جعلی میتواند در امر شفافیت این پروسه اثرگذار و کارا باشد.» وی همچنین تاکید کرد که پروسهی کمک هایی که به خانوادههای بی بضاعت صورت میگیرد باید شفاف بوده و به تمام شهروندان نیازمند به شکل عادلانه کمک توزیع گردد.
مانند بسیاری از کشورهای جهان، بحران کووید 19 افغانستان را هم در خود فرو بردهاست. دولت افغانستان به تاریخ 9 حمل 1399 وضعیت در کشور را جدی اعلام کرد، تعدادی از ادارات دولتی را رخصت و تعداد زیادی از شهرها به شمول کابل را به صورت موقت تحت قیود گشت و گذار و روزگردی قرار داد. برای ولایات مختلف بودجههای اضطراری را در نظر گرفت تا در امر مبارزه با کرونا سرعت در عملکرد داشته باشند. ولایتهای کابل، هرات، قندهار و بلخ از جمله ولایاتی است که بیشترین نمونه های فعال به ترتیب 2493 مورد، 1345 مورد، 636 مورد و 622 مورد تا تاریخ 31 ثور دارند. به همین منظور بیشترین بودجهی اختصاص یافته به همین ولایات است. دولت برای مهار پاندمی کرونا در هر ولایت کمیتههایی را متشکل از نهادهای دولتی، جامعه مدنی، سکتور خصوصی و رسانه ها تشکیل داده است؛ اما آنچه در این کمیته ها نگران کننده است نقشی کمی است که به جامعه مدنی داده شدهاست.
بانو لیما ناصری، رییس موسسه عدالت افغانستان و عضو کمیته حکومتداری و مبارزه با فساد گفت: «جامعه مدنی از طرفی نقشی نمایشی در این کمیته ها دارد و از طرف دیگر به عنوان فکتور مشروعیت بخش در کمیته های مبارزه و مهار کرونا در ولایات استفاده میشود. از همین رو نهادهای جامعه مدنی در افغانستان نگران فسادی اند که امکان گسترش آن در سطح ولایات و مرکز در زمانی که این ویروس مهار میگردد، بسیار بالاست.» نمونههای افشا شدهی آنرا در رسانههای اجتماعی و جمعی میتوان به وضوح مشاهده کرد. شایان ذکر است اینکه در این برههی زمانی دولت در حال بازنگری برنامه میثاق شهروندی بوده و نقش جامعه مدنی در آن رونما نیست. جامعه جهانی نیز هر چند که از تلاشهای بعضی از نهادهای جامعه مدنی حمایت کردهاست، اما کمکهای اش را مشروط به حضور و نظارت جامعه مدنی نکردهاست.
آقای ناصر تیموری، مسوول دادخواهی و ارتباط دیدبان شفافیت و عضو کمیته حکومتداری و مبارزه با فساد گفت: «دولت در بخش نظارت اجتماعی از مراکز صحی با ناظرین اجتماعی ما در محل همکاری داشته است؛ اما این همکاری در پروسههای تدارکاتی و برنامه ریزی برای مهار کرونا با چالش جدی عدم همکاری مواجه بوده است. این امر نگران کننده بوده احتمال فساد و خدمات رسانی غیر استاندارد در این زمان مهم را افزایش میدهد.»
با بیان این نگرانیهای، جامعه مدنی افغانستان خواستار بازنگری دولت در ادامهی فعالیت ها در امر مبارزه با پاندمی کرونا بوده و تاکید بر نقش فعال و نظارتی جامعه مدنی افغانستان دارد. در این صورت است که میتوان بر پاندمی کرونا و هیولای فساد در افغانستان فایق آمد.
سفارشات
یادداشت برای سر دبیران:
برای معلومات بیشتر و مصاحبه:
ضیافت الله سعیدی، افسر دادخواهی دبدبان شفافیت
/0747600396 z.saeedi@integritywatch.org