عمران آشنا 10 ماه پیش با دیدبان شفافیت افغانستان به عنوان رضا کار امانتداری شروع به فعالیت کرده است. او شاگرد لیسه سواد حیاتی است و این مکتب را در ولایت ننگرهار نظارت میکند. زمانیکه نظارت را از لیسه خود را آغاز نمود سعی کرد تا به مسئله لت و کوب شاگردان توسط یک معلم بپردازد. او با معلمان صحبت کرد و تلاش نمود تا همان معلم را قناعت دهد تا از روشهای دیگری برای متقاعد ساختن شاگردن جهت حضور به موقع در مکتب، استفاده نماید. او برای همان معلم توضیح داد: ”که اگر شاگردی حضور پیدا نمی کند و ناوقت می آید، صرف او را غیر حاضر کنند.” گزینه دیگر این است که والدین شاگردان را دعوت کنند و از آنها جویای این مسئله شوند که چرا شاگردان به لیسه سر وقت حاضر نمی شوند و با این روش، شاگردان بدون شکنجه منظم خواهند شد.
با وجود آن، عمران مطمئن نبود که معلم به صحبت هایش گوش خواهد داد یانه، بنابراین مسئله را به مدیر مکتب نیز در میان گذاشت. او نظارت اش را به صورت دوامدار تا متوقف شدن شکنجه ادامه داد. مجازات خشونت آمیز یک مسئله فراگیر و مضر در مکاتب افغانستان است که این امر نیازمند ایجاد مقررات و اجراآت و آموزش دهی برای تغییر این فرهنگ است.
عمران برنامه مزبور را متوقف نکرد. او و همصنفان داوطلبش یک محیط همکاری خوب را در داخل مکتب ایجاد کرد. شاگردان مکتب در ترمیم چوکی ها، پاک کاری و رنگ صنفهای شان کمک نمودند. این مکتب صاحب یک اطاق جلسه شد که در آنجا اعضای مدیریت مکتب، معلمان، شاگردان و نمایندگان نهادهای مدنی جمع می شوند و روی مشکلات و چگونگی دریافت راه های حل آن بحث و گفتگو میکنند. عمران به این باور است که اگر هر شخص مسئولیت های خود را با امانتداری در بخش تعلیم و تربیه انجام دهد، باعث تغییرات زیادی در عرصه خدمات معارف در کشور خواهد شد.
برنامه نظارت اجتماعی از مکاتب با هدف بسیج ساختن مردم جهت بهبود خدمات در مکاتب ولایت ننگرهار در سال 2016 آغاز شد. در حال حاضر، بر علاوه لیسه عالی سواد حیاتی از 14 مکاتب دیگر نیز در جریان امسال نظارت شده است. دیدبان شفافیت افغانستان کوشش می کند تا 20 مکتب دیگر در ولایت متذکره را تحت پوشش قرار دهد تا شاگردانی همچو عمران جهت ایجاد امانتداری در مکاتب شان ممد واقع شوند. این برنامه بیش از 56000 شاگرد را در ولایت ننگرهار تحت پوشش قرار می هد که 30% آنها را دختران تشکیل میدهد.
